Over Magda

 

Ieder jaar volg ik verschillende bijscholingen, meestal meer dan 11 dagen per jaar. Enkele noem ik hier.

In 2007 slaagde ik voor Psychopathologie: 'de module DSM IV in de praktijk'
In 2010 volgde ik Familieconstellaties voor professionals bij Elly te Brake met in 2012 een vervolg hierop.
In 2012 slaagde ik tevens voor 'Medische Basiskennis' (HBO-niveau) bij het NOGG.
Van 2008 tot 2011 heb ik geassisteerd bij het Centrum Zijnsorëntatie bij trainingen.
Van 2011 t/m 2014 assisteerde ik bij de Opleiding Zijnsoriëntatie.
Begin 2016 volgde ik een yogabijscholing over de bekkenbodem 'Basiskracht' bij Marijke Ludwig in Boxtel, gecertificeerd Cantienica® Trainer. Hier volgde ik tevens de Masterclass Bekken.
In 2018 volgde ik o.a. de Masterclass Zijnsoriëntatie voor professionals (9 dagen) bij Chris Kersten.
In 2020 volgde ik de Masterclass Rouw en Verlies Verwerking (9 dagen) bij Chris Kersten. Helaas is Chris op 12 november 2022 overleden.
Sinds 2021 volg ik een doorgaande training opstellingenwerk voor professionals 'De Verdieping', bij Elly te Brake.

 

Toepasbaarheid in het dagelijks leven en ruimte voor ieders eigen inzichten vind ik belangrijk. Zelf leef ik ten volle, in de eerste plaats als echtgenote, moeder en grootmoeder. In mijn werk, maar ook in ons boerderijtje (vooral de keuken!) en in onze grote sier-, fruit- en moestuin kan ik mij, samen met mijn partner Sybren, heerlijk uitleven. Met groenten en fruit zijn we grotendeels zelfvoorzienend en we maken veel in. Graag ben ik creatief bezig en wij doen veel aan hergebruik van materialen. Wij verzorgen samen alle werkzaamheden en het onderhoud van ons huis, yogacentrum en erf en vullen elkaar goed aan.

 

Sinds 2001 ben ik vrijwilligster bij de Stichting Palliatieve Terminale Zorg. Ik werk iedere donderdagmorgen in Hospice Nocturne te Culemborg.
Naast dit alles was ik van 1987 - 2023 zelfstandig tekstschrijver, met als specialisatie het opmaak klaar maken van personeelsbladen in samenwerking met H&R en een grafisch ontwerper. Maar zonder de steun van Sybren zou ik dit allemaal niet kunnen doen.

 

In 2012 ben ik eind augustus ernstig ziek geworden, het syndroom van Guillain Barré. Dit is een auto-immuunreactie die de zenuwen aantast. Ik raakte in enkele dagen, vanaf kerngezond, bijna volledig verlamd. Ik kwam op de Intensive Care van het Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein, aan de beademing, sondevoeding en allerlei infusen. Ik kreeg goede geneeskundige begeleiding en fysiotherapie in Nieuwegein.

 

Tot mijn verwondering kon ik mij overgeven aan de ziekte en toch (meestal) blijven geloven in mijn herstel. Hoe kom je positief de tijd door als je bijna niets kunt? Ik keek veel naar alle kaarten die ik kreeg en heb heel veel kracht geput uit de beoefening van mindfulness en yoga. Er kwam een ommekeer in het ziekteproces en toen knapte ik wonderbaarlijk snel op! Na ruim vijf weken kon ik naar het Revalidatiecentrum De Hoogstraat in Utrecht. Hier kreeg ik allerlei therapie en leerde alles opnieuw: uit bed komen, lopen, fietsen, enz.. Een heel bijzondere ervaring in een warme en professionele omgeving. Ik had hier fijne contacten met mede-revalidanten. In december 2012 kwam ik thuis en gaf ik weer mijn eerste yogalessen. Heel veel steun en liefde mocht ik ontvangen van mijn echtgenoot Sybren, van mijn dochters Hanna en Geertje, van familie, vrienden, collega's, buren en yogacursisten. Deze moeilijke periode heeft mijn leven verrijkt!

 

Mijn ziekte en revalidatie van Guillain Barré heb ervaren, heb ik beschreven voor fysiotherapeuten en is verwerkt een online bijscholing voor fysiotherapeuten van CME-online, een nascholingsinstituut voor de Gezondheidszorg.

 

Begin 2023 moest ik een zware operatie aan twee hartkleppen, middenin mijn hart, ondergaan. Eigenlijk een 'mechanisch' probleem in een - gelukkig - gezond lichaam. In Nieuwegein ben ik heel kundig geopereerd en begeleid, en ook hier heel goed doorheen gekomen. Voor deze ingreep staat een halfjaar revalidatie, wat ook voor mij klopte. Maar na twee maanden gaf ik wel weer live mijn vier yogalessen in de week en ook weer individuele sessies. Voor mijn gevoel heb ik nu mijn derde leven, waar ik heel dankbaar voor ben!

 

We hebben zes kleinkinderen gekregen, waarvan wij enorm kunnen genieten! De oudste, Lisa, kreeg leukemie in 2009. Dit is het zwaarste wat mij ooit is overkomen. In november 2014 is zij overleden ten gevolge van de noodzakelijke, zware behandelingen. Zij is 8 jaar geworden en heeft na twee lange ziekenhuisperioden ook nog drie mooie jaren gehad. Zij heeft rust. En dit hoort nu bij ons leven. Het grote gemis en de ook mooie herinneringen. En een nieuw nu voor nieuwe herinneringen. Het is de liefde die blijft. Het is de liefde die in alles het grote verschil maakt. En wij allen kunnen zelf het grote verschil maken. We kunnen elkaar hierin inspireren!